Cuando Kaneki se fue a vivir con su

Cuando Kaneki se fue a vivir con su tía materna, las cosas empeoraron. Ella no lo quería. En una oportunidad, tiro todos los libros que poseia de su padre a la basura. Estaba en shock cuando su único amigo Hide vino a buscarlo y su tía no lo atendió muy amable y su primo no paraba de meterse con ellos, se burlaba de su cursi amistad

— ¿A qué has venido niño?, es muy tarde— pregunto la mujer severa a Hide y mirando de vez en cuando a su hijo que miraba con burla reprimida al rubio.

— vengo a ver a mi amigo.— contesto a secas.

— Yuuichi, Dile a Kaneki que lo busca su amigo...— ordenó al niño.
El chico irritado fue a buscar al chico de cabellos negros al dormitorio que se encontraba sentado al borde de la cama sin parar de llorar.

— oye te busca tu amigo, el maricon rubio que todos los días viene a visitarte.

— No hables así de mi amigo, él me ve como su hermano...— secó sus lágrimas con su manga.

— ¿Eres ciego?, ese niño te come con la mirada y eres tan ingenuo.

—Voy a recibir a Hide, permiso.— contesto amable, tal cual lo había educado su difunta madre. Se apartó de Yuuichi en busca de Hide.

Hide sonrió al ver a su amigo pero se extraño de ver una expresión triste en su rostro. Se alejaron de la casa para hablar más calmado.

— ¿Qué te sucedió Ken?— con sus manos seco sus lágrimas.

—Nada. ¿Qué te trae tan tarde por aquí?, mi tía se enojó.

— pase a buscar mis revistas.

El rostro de Ken palideció. Pues... verás... — vacilo nervioso— voy a tener que pagartelas, ¿crees que podrías darme un plazo?, las perdí lo siento.— lo miro aterrado, no quería perder a su único amigo.

— Kaneki... Esas revistas eran la última edición, ya no hay. Mis padres las encargaron del extranjero para mi cumpleaños. — se quedó callado al ver el rostro con lágrimas de su amigo.

— ¿Qué sucede?— lo observó curioso.

— juro que lo pagaré.— comenzó a sollozar.

— ¿Eh?... No te preocupes, como podría tener esa revista más importancia que tú.— le sonrió alegre animando a su amigo.

— Es que mi tía tiro todos mis libros y entre ellos estaban tus revistas...— miro hacia abajo entristecido.

— ¡¿Qué hizo qué?!

— entre los libros estaban tus revistas... Lo siento mucho.

— Eso qué importa, ¿tiro todos tus libros?

Kaneki asintió tímido...

— vamos a ver si lo encontramos al vertedero, una vez rescate algo de ahí.

— ¿Tus revistas?...— lo miro confundido.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อ Kaneki ไปอยู่กับป้าของเขาแม่ สิ่งที่แย่ลง เธอไม่ต้องการ ครั้งเดียว ถ่ายภาพหนังสือทั้งหมดที่พ่อของเขาครอบครองในถังขยะ เขาตกใจเมื่อเพื่อนของเขาเท่านั้นที่ซ่อนมาหาเขา และป้าไม่ได้เข้าร่วมมิตรของเขา และลูกพี่ลูกน้องของเขาก็ไม่ได้หยุด messing กับพวกเขา scoffed ที่มิตรภาพของเขามัก-เพื่ออะไรมาลูก?, เป็นสายเกินไป - ขอผู้หญิงรุนแรงเพื่อซ่อน และบางครั้งต้องการลูกชายของเขาที่ดูอัดอั้น mockery บนสีทอง-ฉันนี่เห็นเพื่อนของฉัน. - ฉันตอบแห้ง-Yuuichi บอก Kaneki ว่า เพื่อนของเขาต้อง... - สินค้าเด็ก เด็กโกรธไปหาผู้ชายในห้องที่เขานั่งบนขอบเตียงดุ๊กดิ๊กร้องไห้ ผมดำ-ผม หาเพื่อนของคุณ สีบลอนด์แปลก ๆ แวะทุกวันมา-อย่าพูดเพื่อให้เพื่อนของฉัน เขาเห็นฉันเป็นพี่ชายของเขา... - แห้งน้ำตาของเธอกับแขนของเธอ-มีคุณตาบอดหรือไม่ เด็กที่คุณมามอง และคุณไร้เดียงสาดังนั้น-จะได้รับการซ่อน อนุญาต. - ตอบง่าย ดังนั้นซึ่งมีศึกษาเขาแม่ของเขาถึงแก่กรรม มันออกจาก Yuuichi ในการค้นหาซ่อนซ่อนยิ้มดูเพื่อนของเขา แต่ผมพลาดเห็นท่าทางที่เศร้าบนใบหน้าของเขา พวกเขาออกจากบ้านพูดมากสงบ-สิ่งที่คุณไม่ได้ Ken - ด้วยมือของเขาแห้งน้ำตาของเธอ-ไม่ ไม่มาสายเพื่อ?, ป้าได้โกรธ-ข้ามไปที่ค้นหานิตยสารของฉันหน้าเคน paled เนื่องจาก...คุณจะเห็น... - ลังเลประสาท - จะมีเขา คุณคิดว่า คุณสามารถให้ฉันใช้หรือไม่ ฉันหายพวกเขารู้สึก - ดูมันกลัว ไม่ต้องการสูญเสียเพื่อนของคุณเท่านั้น-Kaneki ... นิตยสารเหล่านี้ได้รุ่นล่าสุด แล้วมี พ่อสั่งให้พวกเขาต่างประเทศฉัน -พักเงียบเห็นใบหน้าของคุณ ด้วยน้ำตาของเพื่อนของเขา-คืออะไร - สังเกตมันอยากรู้อยากเห็น-ข้าพเจ้าขอสาบานว่า ที่ตั๋ว. - เริ่มสะอึกสะอื้น-ฮะ? ... ไม่ต้องกังวล คุณอาจมีสมุดรายวันนี้สำคัญกว่าคุณ. - ยิ้มเลอยินดีแนะนำให้เพื่อนของเขา-เป็น ที่ป้าโยนหนังสือของฉัน และในหมู่ พวกเขามีสมุดรายวันของคุณ... - ดูเสียใจ-ได้อะไร-ในหนังสือมีสมุดรายวันของคุณ... ขอโทษ-ที่สิ่งสำคัญ จะโยนหนังสือของคุณKaneki พยักหน้าอาย...-เราจะเห็นถ้าเราพบว่าการถ่ายโอนข้อมูล เมื่อกู้ภัยจากสิ่ง-ทำนิตยสารของคุณ?... - เพื่อดูสับสน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อ Kaneki ไปอยู่กับแม่ป้าของเขาสิ่งที่เลวร้าย เธอไม่อยากให้เขา มีอยู่ครั้งหนึ่งผมโยนหนังสือทั้งหมดที่เขามีพ่อของเขาออกไป ผมตกใจเมื่อเพื่อนของเขาซ่อนเพียงมาเพื่อให้ได้ เขา และป้าของเขาปฏิบัติต่อเขามากเป็นมิตรและญาติของเขาเก็บไว้ล้อเล่นกับพวกเขาเยาะหยันมิตรภาพวิเศษของเขา- คุณทำอะไรมาเด็กก็สายเกินไป? - ผมถาม อย่างรุนแรงต่อการซ่อนและกำลังมองหาบางครั้งลูกชายของเขามองอัดอั้นผู้หญิงผมบลอนด์เย้ย. - ฉันมาดูเพื่อนของฉัน. - ฉันตอบแห้ง. - Yuuichi บอก Kaneki ที่พยายามเพื่อนของเขา ... - เขาสั่ง . เด็กเด็กหงุดหงิดไปเรียกเด็กผู้ชายที่มีผมสีดำเพื่อ ห้องนอนที่กำลังนั่งอยู่ บน ขอบเตียงโดยไม่หยุดที่จะเสียใจ. - ได้ยินคุณพบว่าเพื่อนของคุณที่มัดผมบลอนด์ทุกวันมาเยี่ยม. - ไม่มี อย่า ไม่ได้ พูดคุยเกี่ยวกับเพื่อนของฉันเขาเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธอ ... - เช็ดน้ำตาเธอด้วยแขนของเธอ. - คุณตาบอดเด็กที่กินด้วยดวงตาของเขาและคุณไร้เดียงสาเพื่อ?. - จะ ฉันได้รับการซ่อนได้รับอนุญาต- ตอบเป็นกันเองขณะที่มันได้นำแม่ของเธอตาย เขาหันไปจาก Yuuichi มองหาซ่อน. ซ่อนยิ้มให้เพื่อนของเขา แต่แปลกที่จะเห็นการแสดงออกที่น่าเศร้าบนใบหน้าของเขา พวกเขาออกจากบ้านไปที่จะพูดคุยสงบ. - สิ่งที่เกิดขึ้น เพื่อ ให้คุณเคน? - ด้วยมือของพวกเขาแห้งน้ำตาของเธอ. - ไม่มีอะไร สิ่งที่ทำให้คุณมาที่นี่เพื่อให้ปลายป้าของฉันคือโกรธ?. - . ไปที่จะได้รับนิตยสารของฉันใบหน้าของเขา paled เคน อืม ... คุณเห็น ... - ฉันลังเลประสาท- ? ฉันจะต้อง pagartelas, คุณคิดว่าคุณจะให้ฉันวิ่งขอโทษฉันหายไป พวกเขา . - ผมมองกลัวไม่ต้องการ ที่จะ สูญเสียเพื่อนเพียงคนเดียวของเขา. - Kaneki ... นิตยสารเหล่านี้เป็นฉบับสุดท้ายและไม่มี พ่อแม่ของฉันนายต่างประเทศสำหรับวันเกิดของฉัน. - เขาเป็นคนเงียบ ๆ ที่จะเห็นใบหน้าด้วยน้ำตาของเพื่อนของเขา. - อะไร- มันดูอยากรู้อยากเห็น. - ฉันสาบานฉันจะจ่าย. - เธอเริ่มที่จะร้องไห้. - หือ? .. ไม่ต้องกังวลในขณะที่คุณอาจจะมีนิตยสารที่สำคัญมากขึ้นกว่าที่คุณ. - ยิ้มร่าเริงเชียร์เพื่อนของพวกเขา. - มันเป็นที่ป้าของฉันโยนหนังสือของฉันทั้งหมดและในหมู่พวกเขาเป็นนิตยสารที่คุณ ... - ผมมองลงเศร้า. - สิ่ง ทำอะไร?! - ระหว่างหนังสือเป็นนิตยสารที่คุณ ... ฉันขอโทษ. - นั่น 's สิ่งที่สำคัญโยนหนังสือทุกเล่มของคุณหรือไม่Kaneki พยักหน้าอาย ... - ขอดูว่าเราจะพบหลุมฝังกลบเมื่อ ช่วยเหลือสิ่งที่มี. - ทำนิตยสารที่คุณ ... ? - ผมมองสับสน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อ kaneki ไปอาศัยอยู่กับป้าของมารดาของเขา เรื่องยิ่งเลวร้ายลง เธอไม่ได้ต้องการ หนึ่งในโอกาสที่หนังสือทุกเล่มที่ผมได้ยิงพ่อของเขาในถังขยะ ฉันตกใจเมื่อซ่อนเพื่อนคนเดียวของเขามาหาเขาและป้าของเขาไม่ได้มากมิตรและญาติของเขา เอาแต่ยุ่งกับพวกเขาเยาะเย้ย มิตรภาพเก่าของเขา- คุณมาที่นี่ทำไม ? - มันสายไปแล้ว ขอให้ผู้หญิงไปซ่อน และรุนแรง มองอีกครั้งเมื่อลูกชายของเขาถูกกดดันด้วยการเย้ยหยันที่สีบลอนด์- ฉันมาที่นี่เพื่อมาหาเพื่อนตอบแห้ง- บอก kaneki ยูอิจิที่กำลังมองหาเพื่อน สั่งเด็กเด็กโกรธไปหาเด็กชายผมสีดำในห้องนอนที่กำลังนั่งอยู่บนขอบเตียง โดยไม่หยุดร้องไห้- เฮ้ , คุณกำลังมองหาเพื่อน อีตัวสีบลอนด์ทุกวันมาเยี่ยมคุณ- อย่าพูดอย่างนี้กับเพื่อน เขาเห็นฉันเป็นพี่ชายเธอ เช็ดน้ำตากับเสื้อของเขา- เธอตาบอดรึไง ที่คุณบอยกินด้วยตาของคุณและคุณยังไร้เดียงสา- ฉันต้องซ่อน , - ตอบกรุณาเป็นแม่ของเธอได้ถูกศึกษา จากยูอิจิเพื่อซ่อนซ่อนยิ้มที่เห็นเพื่อนของตน แต่มันแปลกที่เห็นสีหน้าเศร้าๆบนใบหน้าของเขา พวกเขาออกจากบ้านไปคุยกันหน่อยนะ- เกิดอะไรขึ้น ? - เอามือเช็ดน้ำตาให้คุณ- ไม่มีอะไร ทำไมมาช้าจังเลย ? ป้าโกรธ- เลือกนิตยสารของฉันหน้าของเคนยังหน้าซีดเลย อืม . . . . . . . คุณเห็น . . . . . . . - ฉันเครียดต้องจ่าย คุณคิดว่า คุณสามารถให้ฉันสิ้นสุด ? หาย - ดูตื่นกลัว ผมไม่อยากเสียเพื่อนคนเดียวของเขา- kaneki . . . . . . . นิตยสารเหล่านี้มีรุ่นล่าสุด ไม่มีอีกต่อไป พ่อแม่ของฉันอยู่ต่างประเทศ สำหรับวันเกิดของฉัน ฉันพูดพร้อมกับน้ำตาที่เห็นใบหน้าของเพื่อนของเขา- เกิดอะไรขึ้น ? - ผมรู้- ผมสาบาน ผมเริ่มสะอื้น- หือ ? . . . . . . . ไม่ต้องห่วง ข้าจะต้องสำคัญกว่านิตยสารนั้น ให้เพื่อนของคุณมีความสุขยิ้ม- คือว่าป้าโยนทั้งหมดของฉันหนังสือและนิตยสารของพวกเขาของคุณ . . . . . . . มองลงไปข้างล่าง- ใครทำอะไร ? !ในหนังสือนิตยสารของคุณ ฉันขอโทษ- แล้วโยนหนังสือทั้งหมดละ ?kaneki อายพยักหน้า- ถ้าเราสามารถค้นหาเว็บไซต์ เคยช่วยอะไรบ้าง- นิตยสารของคุณ - ฉันดูสับสน