(RococoxFidio) De qué me val

(RococoxFidio)

De qué me vale (RococoxFidio), Rococo Urupa y Fidio Aldena... ¿Se aman? ¿Se odian? ¿Qué sienten en realidad?

Back to the forum

Fidio_Aldena Moderatore

De qué me vale

Advertencia: Los personajes de Inazuma Eleven ni aunque quisiera son míos son de los ingratos de level 5 de ser mios el anime seria yaoi. Yo sólo los utilizo para hacer este songfic. La canción tampoco es mía, es de Andy & Lucas, pero la historia sí es mía XD

Resumen: Rococo Urupa y Fidio Aldena... ¿Se aman? ¿Se odian? ¿Qué sienten en realidad? ¿Es, acaso, un juego lo que tiene el chico Italiano con el chico del Congo? Rococo cree que Fidio juega con el y se pregunta de qué le vale amarlo tanto, si Fidio no le corresponde.

De qué me vale

Rococo practicaba fútbol, con los chicos de su clase, a pesar de ser portero titular del internado esta vez jugaba de delantero dado que ni siquiera era un juego con el equipo era solo un juego de diversión con los de su clase, sus movimientos como delantero eran perfectos e hipnóticos, arrancando suspiros, tanto de chicas como chicos que se congregaban cerca de la cancha para ver el juego. Rococo Urupa era alguien popular en el internado.

El Raimon era un internado mundialmente conocido por albergar a los pródigos más grandes de los deportes y la música. Rococo Urupa era un prodigo de lo primero, un prodigo del Fútbol lo que le había valido una beca completa para el famoso internado ubicado en Japón.

Su cabello, azul oscuro casi negro, se movía suavemente por el viento mientras sus ojos negros brillaban concentrados en lo que hacían, una sonrisa adornaba sus deseables labios.

Y entre las personas que miraban, alrededor de la cancha estaba mirándolo el: Fidio Aldena. Proveniente de Italia, era otro prodigo del fútbol, parte del equipo titular del internado, un delantero, pero a diferencia de Rococo Urupa el no necesito de ninguna beca para estar ahí, sus padres pagaban la cuantiosa cuota del internado sin que esto siquiera los hiciera parpadear. Rococo Urupa y el no solo venían de partes diferentes del mundo si no de diferentes clases sociales.

De cabello castaño y ojos azules Fidio estaba lejos de tener la altura del chico proveniente de Africa.

El juego acabó un rato después. Rococo recogía sus cosas, necesitaba un baño después del ejercicio. Fidio aprovechó la relativa soledad de la cancha y bajó hasta donde Rococo. Se acercó silencioso y poniéndose de puntitas le tapó los ojos con la mano. Rococo se sobresaltó, pero reconocía ese tacto, lo reconocería en cualquier lugar.

- Fidio.

Susurró. El de ojos azul sonrió soltándolo. Rococo se volteó quedando de cara a él. Iba a saludarlo, pero los labios de Fidio sobre los suyos lo silenciaron.

La niña que quiero, es esa que tiene ojitos negros
Es esa que sabe que tanto deseo.
La niña que quiero, es esa que juega con mis sentimientos.
Es esa que sabe que alborota mis celos.

Rococo apretó los puños deteniéndose contra un árbol. No muy lejos de donde estaba podía ver a Fidio, a su Fidio, coqueteando con un tipejo que era compañero de curso de Endou Mamoru, su primo.

Se contuvo para no retar a ese estúpido a un duelo y tomar a Fidio de la cintura, echársela al hombro al mas puro estilo cavernícola y llevárselo a su habitación donde le pudiera hacer el amor todo el día, hasta que lo marcara como suyo, sólo suyo, completamente suyo y eso se le marcara en esa cabecita terca al italiano.

Y mientras yo, sufro por ella
Y mientras yo, me invade la pena.

En aquella cama, dos cuerpos envueltos por la pasión, se movían al son único de los amantes. Envueltos en un fuerte abrazo, formando un solo cuerpo. Besándose y acariciándose, siendo uno hasta llegar a la cima del orgasmo. Ambos hombres, ambos jóvenes, ambos guapos, ambos extenuados.

Fidio sonrió acariciando con un dedo el amplio y fuerte pecho moreno de Rococo, su cabeza recostada en uno de los brazos de este, quien le sostenía contra el aún.

- ¿Me amas, Rococo?

Preguntó Fidio en tono inocente. Rococo cerró los ojos.

"Más que a mi vida"

Quiso contestar, en cambio sólo contestó.

- Sí, te amo, Fidio Aldena.

Fidio sonrió complacido.

- Yo también te amo, Rococo Urupa.

Rococo apretó su abrazo contra el. Mentiroso. No le creía. Pero aun así adoraba cada vez que el italiano le decía que lo amaba.

***

Fidio cerró los ojos esperando el golpe que seguramente ese hombre le daría por rechazarlo. Oyó un golpe pero nada le había llegado. Abrió sus ojos confusos y vio la espalda de Rococo que estaba vestido con su uniforme de portero del club de fútbol frente a él. Dado que Fidio iba tarde para la práctica, Teres Tolue el defensa y capitán del equipo titular le había pedido a Rococo que fuera a buscarlo para no seguir atrasado la practica. Había sido bueno que lo hiciera Rococo había llegado a tiempo de evitar que golpearan a su pequeño delantero Italiano. No le importaba que se enteraran de que un becado como él había pegado a uno de esos estudiantes ricos, Urupa era el mejor jodido portero junto a su primo Endou que tenia ese internado, jamás los echarían de ahí a ninguno de los dos.

Fidio sonrió aliviado Rococo estaba frente a él. Era Rococo quien había parado al tipo y lo había golpeado para que no lo golpeara a él, estaba a salvo lo sabia Rococo Urupa jamás permitiría que algo le pasara.

- ¿Estás bien, Fidio?

Le preguntó Rococo preocupado.

- Sí.

Dijo aun un poco tembloroso el castaño abrazándose con fuerza a su amante y amigo.

La niña que amo, es esa que juega conmigo a diario.
Es esa que pienso que me está marchitando.
La niña que quiero, no siente lo que yo por ella siento, es esa que espero que valore estos momentos

Fidio empujó furioso al atrevido de último año que lo había besado a la fuerza. Al mirar hacia al lado vio como Rococo se alejaba.

Lo había visto, Rococo lo había visto.

No, Fidio no quería eso... no quería que Rococo sufriera por su culpa. Se volteó furioso hacia el tipejo y le metió una bofetada.

- Aléjate de mí, métetelo en la cabeza, estoy con Rococo Urupa, si con el mismo becado de Africa.

Le grito furioso con solo la pasión que un latino podía tener, el tipo fue a devolverle el golpe. Fidio se sabía perdido, pero en eso que aparecieron Teres Tolue y Mac Roniejo por el pasillo y corrieron a detener al tipo y ayudar al pequeño delantero, no les gustaban los abusos a ninguno de los dos.

- Gracias, chicos.

Sonrió Fidio y salió corriendo tras Rococo, dejándoles el tipo, al brasileño y al argentino.

- ¡Rococo!

Gritó Fidio tratándolo de detenerlo mientras corría para alcanzarlo, pero Rococo siguió caminando con los puños apretados negándose a mirar atrás, negándose a mirar a Fidio, por temor a una reacción violenta de el hacia su ingrato amante. Si, una ves Marco uno de los chicos Italiano que jugaba en la reserva se lo había dicho no había nada mas difícil para un latino que ser fiel. Su lo había advertido cuando había visto que Rococo y Fidio empezaban a enredarse. Y puede que fuera verdad que antes de Rococo, Fidio no fuera precisamente la persona mas fiel o mas casta, pero desde que Rococo estaba en su vida Fidio lo amaba y solo quería ser una persona mejor cada día para el sencillo y talentoso chico del Congo.

- Rococo, por favor, para.

Gritó Fidio alcanzándolo y deteniéndolo no en vano era llamado el meteoro blanco por su rapidez. Rococo trató de soltarse mirándolo con rabia.

- Por favor...-le suplico Fidio sabiendo que no tenia la fuerza para detener al portero contra su voluntad.

- No, ya estoy harto, Fidio. Siempre es lo mismo contigo, vete, vete y quédate con tus estúpidos lame botas y a mí déjame en paz.

- No, Rococo, te lo juro, él me besó, yo lo abofeteé. Yo no quiero a nadie, Rococo, a nadie más que a ti. Por favor, Rococo, te juro que no volverá a pasar.

Los ojos de Rococo reflejaron dolor.

- Ya no puedo creerte, Fidio.

Fidio lo miró suplicante.

- Por favor, Rococo, por favor, una vez más, sólo una vez más, no me hagas esto, no soy nadie sin ti.

Le rogó abrazándose a él con fuerza. Los brazos de Rococo se movieron como si tuvieran voluntad propia y lo abrazó. Simplemente amaba demasiado a ese italiano.

- Sólo una vez más, Fidio. No me la vuelvas a jugar.

- Gracias, Rococo, gracias, no te arrepentirás.

Le juró poniéndose de puntillas para besarlo. Rococo le correspondió al beso con ansias, sin importarle que media escuela se parara y quedara sin aliento viéndolos darse semejante beso.

De qué me vale alegrarle la cara, jugar con su pelo, decirle que guapa.
De qué me vale guardarle secreto, si no la tengo, su amor no le tengo
De qué me vale echarle piropos, sin ni si quiera cruzarse mirada de ojos.
De qué me vale que piense la gente, si ella es la dueña que ocupa mi mente...

Fidio lo miró con una sonrisa y lo volvió a besar.

- Te amo, Rococo.

Rococo suspiró.

- Yo también te amo, Fidio.

La niña que quiero, es esa que juega con mis sentimientos

(RococoxFidio)

De qué me vale (RococoxFidio), Rococo Urupa y Fidio Aldena... ¿Se aman? ¿Se odian? ¿Qué sienten en realidad?

Back to the forum

Fidio_Aldena Moderatore

De qué me vale

Advertencia: Los personajes de Inazuma Eleven ni aunque quisiera son míos son de los ingratos de level 5 de ser mios el anime seria yaoi. Yo sólo los utilizo para hacer este songfic. La canción tampoco es mía, es de Andy & Lucas, pero la historia sí es mía XD

Resumen: Rococo Urupa y Fidio Aldena... ¿Se aman? ¿Se odian? ¿Qué sienten en realidad? ¿Es, acaso, un juego lo que tiene el chico Italiano con el chico del Congo? Rococo cree que Fidio juega con el y se pregunta de qué le vale amarlo tanto, si Fidio no le corresponde.

De qué me vale

Rococo practicaba fútbol, con los chicos de su clase, a pesar de ser portero titular del internado esta vez jugaba de delantero dado que ni siquiera era un juego con el equipo era solo un juego de diversión con los de su clase, sus movimientos como delantero eran perfectos e hipnóticos, arrancando suspiros, tanto de chicas como chicos que se congregaban cerca de la cancha para ver el juego. Rococo Urupa era alguien popular en el internado.

El Raimon era un internado mundialmente conocido por albergar a los pródigos más grandes de los deportes y la música. Rococo Urupa era un prodigo de lo primero, un prodigo del Fútbol lo que le había valido una beca completa para el famoso internado ubicado en Japón.

Su cabello, azul oscuro casi negro, se movía suavemente por el viento mientras sus ojos negros brillaban concentrados en lo que hacían, una sonrisa adornaba sus deseables labios.

Y entre las personas que miraban, alrededor de la cancha estaba mirándolo el: Fidio Aldena. Proveniente de Italia, era otro prodigo del fútbol, parte del equipo titular del internado, un delantero, pero a diferencia de Rococo Urupa el no necesito de ninguna beca para estar ahí, sus padres pagaban la cuantiosa cuota del internado sin que esto siquiera los hiciera parpadear. Rococo Urupa y el no solo venían de partes diferentes del mundo si no de diferentes clases sociales.

De cabello castaño y ojos azules Fidio estaba lejos de tener la altura del chico proveniente de Africa.

El juego acabó un rato después. Rococo recogía sus cosas, necesitaba un baño después del ejercicio. Fidio aprovechó la relativa soledad de la cancha y bajó hasta donde Rococo. Se acercó silencioso y poniéndose de puntitas le tapó los ojos con la mano. Rococo se sobresaltó, pero reconocía ese tacto, lo reconocería en cualquier lugar.

- Fidio.

Susurró. El de ojos azul sonrió soltándolo. Rococo se volteó quedando de cara a él. Iba a saludarlo, pero los labios de Fidio sobre los suyos lo silenciaron.

La niña que quiero, es esa que tiene ojitos negros
Es esa que sabe que tanto deseo.
La niña que quiero, es esa que juega con mis sentimientos.
Es esa que sabe que alborota mis celos.

Rococo apretó los puños deteniéndose contra un árbol. No muy lejos de donde estaba podía ver a Fidio, a su Fidio, coqueteando con un tipejo que era compañero de curso de Endou Mamoru, su primo.

Se contuvo para no retar a ese estúpido a un duelo y tomar a Fidio de la cintura, echársela al hombro al mas puro estilo cavernícola y llevárselo a su habitación donde le pudiera hacer el amor todo el día, hasta que lo marcara como suyo, sólo suyo, completamente suyo y eso se le marcara en esa cabecita terca al italiano.

Y mientras yo, sufro por ella
Y mientras yo, me invade la pena.

En aquella cama, dos cuerpos envueltos por la pasión, se movían al son único de los amantes. Envueltos en un fuerte abrazo, formando un solo cuerpo. Besándose y acariciándose, siendo uno hasta llegar a la cima del orgasmo. Ambos hombres, ambos jóvenes, ambos guapos, ambos extenuados.

Fidio sonrió acariciando con un dedo el amplio y fuerte pecho moreno de Rococo, su cabeza recostada en uno de los brazos de este, quien le sostenía contra el aún.

- ¿Me amas, Rococo?

Preguntó Fidio en tono inocente. Rococo cerró los ojos.

"Más que a mi vida"

Quiso contestar, en cambio sólo contestó.

- Sí, te amo, Fidio Aldena.

Fidio sonrió complacido.

- Yo también te amo, Rococo Urupa.

Rococo apretó su abrazo contra el. Mentiroso. No le creía. Pero aun así adoraba cada vez que el italiano le decía que lo amaba.

***

Fidio cerró los ojos esperando el golpe que seguramente ese hombre le daría por rechazarlo. Oyó un golpe pero nada le había llegado. Abrió sus ojos confusos y vio la espalda de Rococo que estaba vestido con su uniforme de portero del club de fútbol frente a él. Dado que Fidio iba tarde para la práctica, Teres Tolue el defensa y capitán del equipo titular le había pedido a Rococo que fuera a buscarlo para no seguir atrasado la practica. Había sido bueno que lo hiciera Rococo había llegado a tiempo de evitar que golpearan a su pequeño delantero Italiano. No le importaba que se enteraran de que un becado como él había pegado a uno de esos estudiantes ricos, Urupa era el mejor jodido portero junto a su primo Endou que tenia ese internado, jamás los echarían de ahí a ninguno de los dos.

Fidio sonrió aliviado Rococo estaba frente a él. Era Rococo quien había parado al tipo y lo había golpeado para que no lo golpeara a él, estaba a salvo lo sabia Rococo Urupa jamás permitiría que algo le pasara.

- ¿Estás bien, Fidio?

Le preguntó Rococo preocupado.

- Sí.

Dijo aun un poco tembloroso el castaño abrazándose con fuerza a su amante y amigo.

La niña que amo, es esa que juega conmigo a diario.
Es esa que pienso que me está marchitando.
La niña que quiero, no siente lo que yo por ella siento, es esa que espero que valore estos momentos

Fidio empujó furioso al atrevido de último año que lo había besado a la fuerza. Al mirar hacia al lado vio como Rococo se alejaba.

Lo había visto, Rococo lo había visto.

No, Fidio no quería eso... no quería que Rococo sufriera por su culpa. Se volteó furioso hacia el tipejo y le metió una bofetada.

- Aléjate de mí, métetelo en la cabeza, estoy con Rococo Urupa, si con el mismo becado de Africa.

Le grito furioso con solo la pasión que un latino podía tener, el tipo fue a devolverle el golpe. Fidio se sabía perdido, pero en eso que aparecieron Teres Tolue y Mac Roniejo por el pasillo y corrieron a detener al tipo y ayudar al pequeño delantero, no les gustaban los abusos a ninguno de los dos.

- Gracias, chicos.

Sonrió Fidio y salió corriendo tras Rococo, dejándoles el tipo, al brasileño y al argentino.

- ¡Rococo!

Gritó Fidio tratándolo de detenerlo mientras corría para alcanzarlo, pero Rococo siguió caminando con los puños apretados negándose a mirar atrás, negándose a mirar a Fidio, por temor a una reacción violenta de el hacia su ingrato amante. Si, una ves Marco uno de los chicos Italiano que jugaba en la reserva se lo había dicho no había nada mas difícil para un latino que ser fiel. Su lo había advertido cuando había visto que Rococo y Fidio empezaban a enredarse. Y puede que fuera verdad que antes de Rococo, Fidio no fuera precisamente la persona mas fiel o mas casta, pero desde que Rococo estaba en su vida Fidio lo amaba y solo quería ser una persona mejor cada día para el sencillo y talentoso chico del Congo.

- Rococo, por favor, para.

Gritó Fidio alcanzándolo y deteniéndolo no en vano era llamado el meteoro blanco por su rapidez. Rococo trató de soltarse mirándolo con rabia.

- Por favor...-le suplico Fidio sabiendo que no tenia la fuerza para detener al portero contra su voluntad.

- No, ya estoy harto, Fidio. Siempre es lo mismo contigo, vete, vete y quédate con tus estúpidos lame botas y a mí déjame en paz.

- No, Rococo, te lo juro, él me besó, yo lo abofeteé. Yo no quiero a nadie, Rococo, a nadie más que a ti. Por favor, Rococo, te juro que no volverá a pasar.

Los ojos de Rococo reflejaron dolor.

- Ya no puedo creerte, Fidio.

Fidio lo miró suplicante.

- Por favor, Rococo, por favor, una vez más, sólo una vez más, no me hagas esto, no soy nadie sin ti.

Le rogó abrazándose a él con fuerza. Los brazos de Rococo se movieron como si tuvieran voluntad propia y lo abrazó. Simplemente amaba demasiado a ese italiano.

- Sólo una vez más, Fidio. No me la vuelvas a jugar.

- Gracias, Rococo, gracias, no te arrepentirás.

Le juró poniéndose de puntillas para besarlo. Rococo le correspondió al beso con ansias, sin importarle que media escuela se parara y quedara sin aliento viéndolos darse semejante beso.

De qué me vale alegrarle la cara, jugar con su pelo, decirle que guapa.
De qué me vale guardarle secreto, si no la tengo, su amor no le tengo
De qué me vale echarle piropos, sin ni si quiera cruzarse mirada de ojos.
De qué me vale que piense la gente, si ella es la dueña que ocupa mi mente...

Fidio lo miró con una sonrisa y lo volvió a besar.

- Te amo, Rococo.

Rococo suspiró.

- Yo también te amo, Fidio.

La niña que quiero, es esa que juega con mis sentimientos

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

(RococoxFidio) จากอะไรฉันน่า (RococoxFidio), กรอบกระจก Urupa และ Fidio Aldena...คุณรัก พวกเขาเกลียด จะจริงใจกลับไปเวที ผู้ดูแล Fidio_Aldenaสิ่งที่ฉันเป็นมูลค่าคำเตือน: Inazuma 43 อักขระ หรือแม้อยากจะเหมืองเป็น ingrates ระดับ 5 สำหรับการ์ตูนของฉันจะยะโอะอิ ฉันเฉพาะใช้ songfic นี้ให้ เพลงไม่ใช่ฉัน Andy และ Lucas แต่ประวัติ เมีย XDสรุป: กรอบกระจก Urupa และ Fidio Aldena...คุณรัก พวกเขาเกลียด จะจริงใจ ไม่เป็น บางที ที่มีเด็กกับเด็กจากคองโกอิตาลี กรอบกระจกเชื่อว่า Fidio เล่นกับนี้ และสงสัยว่า สิ่งที่เขาเป็นมูลค่า รักมันถ้า Fidio ไม่สิ่งที่ฉันเป็นมูลค่ากรอบกระจกประสบการณ์ฟุตบอลกับเด็กผู้ชายในชั้นเรียนของเขา แต่ผู้รักษาประตูให้หัวของโรงเรียนประจำขณะนี้เล่นไปข้างหน้าให้ที่ยังไม่ได้เกม กับทีม มันเป็นเพียงแค่เกมสนุกกับคลาสของคุณ เคลื่อนไหวความเป็นไปเหมาะมาก และยานอนหลับ การบูต sighs ทั้งหญิงเป็นชายที่ใกล้กับสนามกีฬาเพื่อดูเกมที่รวบรวม Urupa โรโกโกเป็นที่นิยมในโรงเรียนประจำมอนถูกโลกประจำโรงเรียน harboring แห่งกีฬาและดนตรี Urupa โรโกโกเป็นแบบใหน ของแรก ฟุตบอลใหนที่เขาได้รับทุนการศึกษาเต็มรูปแบบโรงเรียนประจำมีชื่อเสียง อยู่ในประเทศญี่ปุ่นผมของเขา สีน้ำเงินเข้มเกือบดำ ย้ายเบา ๆ ลมในขณะที่ตาดำ shone ในสิ่งที่พวกเขาได้ รอยยิ้มประดับริมฝีปากของเขาต้องและในหมู่ผู้ที่เฝ้าดู สถานศาลถูกมองได้: Fidio Aldena มาจากอิตาลี ได้อีกใหนฟุตบอล ส่วนหนึ่งของทีมแรก ของ โรงเรียนประจำ กองหน้าเป็น แต่แตกต่าง จาก Urupa กรอบกระจกไม่ศึกษาไม่ที่ฉันจำเป็นต้องมี พ่อจ่ายร่วมพบของโรงเรียนประจำ โดยไม่มีการนี้จะทำให้พวกเขากะพริบ Urupa โรโกโกและไม่เพียงมาจากส่วนต่าง ๆ ของโลกถ้า ไม่ ของชั้นทางสังคมแตกต่างกันผมสีน้ำตาลและตาสีฟ้า Fidio ถูกมากมีความสูงของเด็กจากแอฟริกาเกมสิ้นสุดลงในขณะที่ในภายหลัง กรอบกระจกรวบรวมสิ่งของพวกเขา ฉันต้องอาบน้ำหลังการออกกำลังกาย Fidio เอาประโยชน์ของความสันโดษญาติของศาล และให้โรโกโก เขาเงียบ และสวมใส่ชุดของ puntitas ต่อสายตาของเธอ ด้วยมือของคุณ กรอบกระจกถูก startled แต่รับรู้สัมผัสนั้น มันจะจดจำเขาได้-Fidioเขากระซิบ ตาสีฟ้ายิ้มปล่อยมัน กรอบกระจกเปิดและหน้ามัน ผมไปทักทายเขา แต่ Fidio บนริมฝีปากของเขา silenced เขาสาวที่รัก เป็นที่ที่มีตาสีดำมันเป็นที่ที่รู้ว่า ทั้งสองต้องผู้หญิงที่อยาก กำลังที่เล่นกับความรู้สึกของฉันมันเป็นที่ที่รู้ว่า Stokes พระของฉันกรอบกระจกกัดหมัดหยุดกับต้นไม้ ไม่ไกลจากที่ผม สามารถเห็น Fidio การ Fidio ของ เจ้าชู้กับ tipejo ผู้เป็นสหายของ Endou Mamoru ลูกพี่ลูกน้องของเขาประกอบด้วยท้าทายไม่โง่ที่จะดวลเอว Fidio โยนมันไปไหล่ Caveman บริสุทธิ์ขึ้นลักษณะ และนำไปถือที่ไม่คุณรักทุกวันยาว จนกว่าคุณทำเครื่องหมายเป็นของตัวเอง เท่าเขา อย่างสมบูรณ์ของเขาเอง และนั่นคือคุณจะทำคะแนนในหัวนี้ปากแข็งอิตาลีได้และใน ขณะที่ฉันทุกข์ทรมานที่มันและในขณะที่ invades ผมเมลล์บนเตียงนั้น ร่างกายสองห่อ ด้วยรัก ย้ายเสียงเฉพาะของคนรัก ห่อในฮักใหญ่ เป็นเนื้อเดียว จูบ แล้วตบ เป็นหนึ่งจนถึงจุดสูงสุดของการสำเร็จความใคร่ ทั้งสองคน ทั้งหมด ทั้งหนุ่มทั้งหล่อFidio ยิ้มตบนิ้วกว้างและแข็งแรงหน้าอกโมเรโนส์กรอบกระจก หัวนอนอยู่บนแผ่นดิน ผู้จัดเขาต่อยังหนึ่ง-คุณรักฉัน กรอบกระจกเขาถามเสียงผู้บริสุทธิ์ Fidio กรอบกระจกปิดตา"มากกว่าชีวิต"เขาต้องตอบ แทน เขาเท่านั้นตอบ-ใช่ รักเอง Fidio AldenaFidio ยิ้มยินดี-ฉันยังรักคุณ กรอบกระจก Urupaอ้อมกอดของเธอกับทำให้รัดกุมกรอบกระจก โกหก เขาไม่ได้เชื่อเขา แต่ยังรักเมื่อใดก็ ตามที่อิตาลีบอกว่า เขารักเขา***Fidio ปิดตารอเป่าที่จะมอบให้ผู้ชายคนนั้นสำหรับการปฏิเสธมัน เขาได้ยินเลย แต่ไม่ได้ถึงเขา เธอเปิดตาของเธอสับสน และเห็นด้านหลังของกรอบกระจก ผู้แต่งกายในเครื่องแบบของเขาของผู้รักษาประตูของสโมสรฟุตบอลหน้าเขา เนื่องจาก Fidio มีสายสำหรับฝึกหัด เทเรส Tolue กองหลังและกัปตันทีมแรกมาขอให้โรโกโกไปดูมันไม่ไปตามสายการปฏิบัติ มันเคยดีกรอบกระจกมาถึงในเวลาที่จะหลีกเลี่ยงพวกเขาตีหน้าของอิตาลีเล็กน้อย มันไม่ได้สำคัญที่พวกเขาทราบว่า เพื่อนเหมือนเขาได้ติดหนึ่งในนักเรียนเหล่านั้นรวย Urupa อยู่ถัดจาก Endou ลูกพี่ลูกน้องของเขาดีกว่า เป็นร่วมเพศผู้รักษาประตูมีที่ฝึกงาน พวกเขาจะไม่โยนให้เข้าทั้งสองFidio ยิ้มเบากรอบกระจกที่หน้าเขา ยุคโรโกโกที่ได้หยุดการพิมพ์ และมีตีมันให้มันไม่ตีเขา ปลอดภัยคุณรู้ Urupa กรอบกระจกจะไม่อนุญาตให้สิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาได้-รึไร Fidioเขาถามกรอบกระจกที่เกี่ยวข้อง-ใช่เกาลัดกอด ด้วยแรงรักและเพื่อนของเขาว่า ยังเสียงสั่นเล็กน้อยสาวที่รัก เป็นที่เล่นกับผมประจำวันว่า ฉันคิดว่า ฉันเป็น withering ได้สาวที่อยาก ไม่รู้สึกอะไรสำหรับฉันเธอรู้สึก เป็นที่หวังว่า คุณประเมินช่วงเวลาเหล่านี้Fidio ผลักดันรุนแรงที่กล้าหาญของปีก่อนซึ่งมีรั้งเขาบังคับให้ มองไปด้านข้างเห็นเป็นกรอบกระจกย้ายไปฉันได้เห็นเขา เห็นกรอบกระจกไม่ Fidio ไม่ได้ต้องที่...ไม่ได้ต้องการกรอบกระจกมีข้อบกพร่องของเธอ เขาเปิดรุนแรงต่อ tipejo และได้แบบเปอร์ส-อยู่ห่างจากฉัน ใส่ในหัว ผม มีกรอบกระจก Urupa ถ้า มีคนเดียวในแอฟริการ้องไห้คุณรุนแรง มีเพียงความรักที่มอร์ได้แล้ว ให้ทำรัฐประหาร Fidio หายไป แต่ในที่ Tolue เทเรสและ Mac Roniejo ปรากฏตามทางเดิน และพวกเขาวิ่งหยุดชนิด และช่วยไปข้างหน้าเล็ก ไม่ชอบผิดสองอย่างใดอย่างหนึ่ง-ขอบคุณ พวกFidio ยิ้ม และไปทำงานหลังจากกรอบกระจก ให้ชนิด ในบราซิลและอาร์เจนตินา-กรอบกระจกตะโกน Fidio พยายามหยุดเขาได้วิ่งไปพบเขา แต่เดินกรอบกระจกกับหมัดแน่นปฏิเสธที่จะมองย้อนกลับ ปฏิเสธที่จะดู Fidio กลัวปฏิกิริยาที่รุนแรงของการเข้าหาคนรักของเธอ ungrateful ใช่ เฟรมคุณเห็นเด็กผู้ชายอิตาลีเล่นในนี้ได้บอกเขาไม่มีอะไรยากสำหรับการมอร์ที่จะซื่อสัตย์อย่างใดอย่างหนึ่ง เขาได้เตือนเขาเมื่อเขาเห็นว่า โรโกโกและ Fidio เริ่มไม่พันกัน และอาจได้รับจริงที่ ก่อนกรอบกระจก Fidio ไม่ได้แม่นยำผู้ภักดีมากหรือวรรณะเพิ่มเติม แต่ จากกรอบกระจกมีในชีวิต Fidio รักเขา และแค่อยากเป็นคนดีทุกวันสำหรับเด็กง่าย และมีความสามารถจากคองโก-กรอบกระจก กรุณา สำหรับการเธอกรีดร้องถึงเขา Fidio และหยุดเขาไม่ใน vain มันถูกเรียกว่าดาวตกสีขาว ด้วยความเร็ว กรอบกระจกถูกปล่อยออกมามองที่เขา angrily-โดยโปรด...-ขอให้คุณ Fidio รู้ว่า แรงไม่มีหยุดผู้รักษาประตูกับของพวกเขาจะ-ไม่ ฉันเหนื่อย Fidio เป็นสิ่งเดียวกันกับคุณ ไป ไป พักผ่อน กับรองเท้าของคุณอ่อนแอโง่ และให้-ไม่ กรอบกระจก ฉันสาบาน เขารั้งฉัน ฉัน abofeteé มัน ไม่ต้องใคร กรอบกระจก ใคร มากกว่าคุณ กรุณา กรอบกระจก ฉันสาบานว่า จะไม่ผ่านสายตาของกรอบกระจกสะท้อนความเจ็บปวด-ยา ฉันสามารถไม่เชื่อ FidioFidio มองดูที่เขาขอ-กรุณา กรอบกระจก กรุณา ครั้ง เพียงครั้งเดียวขึ้น ผมไม่ ain't ใครโดยไม่ต้องการเธอขอร้องเขากอดเขา ด้วยแรง ย้ายว่ามีจะของพวกเขาเอง และเขากอดแขนโรโกโก เพียงรักอิตาลีที่เกินไป-อีกครั้งหนึ่ง Fidio ไม่ฉันอีกก็เล่น- ขอบคุณ กรอบกระจก ขอบคุณ คุณจะไม่เสียใจคุณ swore คุณเอาเขย่งจูบเขา กรอบกระจกถูกจูบกระหาย ไม่ว่าจะโรงเรียน หยุดพักหายใจดูพวกเขาจูบเป็นคล้ายใดเชียร์คุณเผชิญ เล่นกับเส้นผมของคุณ พูดเที่ยวฉันสวยกว่าอะไรฉันน่า จะให้มันลับ ไม่ได้ คุณไม่มีความรักของคุณคืออะไรน่าฉันโยนชมเชย ไม่ไม่แม้แต่ขนตาอะไรฉันน่าคิดคน ไม่ว่าจะเป็นเจ้าของ ที่ครอบครองจิตใจของฉัน...Fidio มองเขา ด้วยรอยยิ้ม และส่งคืนให้เขาจูบ-ผมรักคุณ กรอบกระจกกรอบกระจกที่ถอนหายใจ-ฉันยังรักคุณ Fidioผู้หญิงที่อยาก เป็นที่เล่นกับความรู้สึกของฉัน

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

( )
RococoxFidio

ฉัน Vale ( ) และชิ้นงานทางศิลปะ Rococo RococoxFidio Fidio Urupa Aldena ... ความรักคืออะไร ? คุณเกลียดหรือไม่ ? คุณรู้สึกอย่างไรในความเป็นจริงหรือไม่ ?
2
4 กลับไปยังฟอรัม

Fidio Aldena _

2
4 Moderatore ที่ผมอยากให้ดียิ่งขึ้น

2
4 คำเตือน : อักขระของเซเว่นอีเลฟเว่น Inazuma แม้ว่าผมอยากจะเป็นของฉันที่จะมีระดับของอกตัญญู 5 เพื่อทำการของฉันเองจะเป็นยูริโลกแห่งอนิเมะฉันจะใช้เพียงพวกเขาเพื่อทำให้การติดต่อนี้ songfic ได้ เพลงนี้ไม่ใช่ของผมก็คือแอนดี้& Lucas แต่เรื่องราวของข้าพระองค์ถ้าเป็น XD
2
4 สรุป : ชิ้นงานทางศิลปะ Rococo และ Fidio Urupa Aldena ... ความรักคืออะไร ? คุณเกลียดหรือไม่ ? คุณรู้สึกอย่างไรในความเป็นจริงหรือไม่ ? สิ่งที่อาจจะเป็นการเล่นเกมที่มีในภาษาอิตาเลียนพร้อมด้วยคนหนุ่มของคองโกหรือไม่ ? ชิ้นงานทางศิลปะ Rococo เชื่อว่าจะเล่นกับเขาและ Fidio เขาสงสัยว่าเขารักเขาดีขึ้นมากแล้วถ้าไม่ได้เลดี้เจนเกรย์ Fidio

ซึ่งผมคิดว่าผมน่าจะเป็นการดีกว่า
2
4 ชิ้นงานทางศิลปะ Rococo ฝึกฟุตบอลกับพรรคพวกของคลาสของเขาแม้จะมีการฝึกงานของผู้รักษาประตูอีกครั้งการเล่นของด้านหน้าตั้งแต่ที่ได้รับไม่ได้แม้แต่เกมร่วมกับทีมงานได้เฉพาะเกมของความสนุกกับคนอื่นๆในระดับเดียวกัน , การเคลื่อนไหวของพวกเขาในฐานะที่สมบรูณ์แบบและสามารถบูต hypnotics ด้านหน้าเสียงทอดถอนใจ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.