Shia explicó a Kaori y a Lily su re

Shia explicó a Kaori y a Lily su relación con Mottou.

“Puedes recordar a una persona cualquiera que te encontraste una sola vez, ¿pero no a una princesa?” Lily se puso aun más deprimida y Kaori luchó para consolarla, a pesar de la historia que ella acababa de escuchar.

Como Mottou dijo, ellos se dirigían al ducado de Ancadi a través de Horaudo. La difícil situación de Ancadi ya era conocida, y como comerciante, él estaba preparado para dirigirse allí para ganar beneficios. Parecía que ya había estado allí una vez y este era su segundo viaje después de una parada en la Ciudad Imperial. Por la expresión en su rostro, estaba claro que hacían grandes ganancias.

Hajime explicó que se dirigían hacia el Mar de Árboles después de parar en Horuado. Mottou les rogó que les escoltasen hasta llegar a Horuado.

Sin embargo, antes de que Hajime pudiese contestar, Liliana puso fin a ello.

“Lo siento por interrumpirte, Comerciante. Debo hablar contigo un momento. Gracias por transportarme hasta aquí. Lo siento por mi petición egoísta, pero no me uniré a vosotros durante el resto del camino a Horuado.”

“Oh, ¿ya no te estás dirigiendo a Horuado?”

“Sí, este sitio está bien. Yo, por supuesto, pagaré por todo el viaje.”

Parecía que Liliana se estaba aprovechando de la caravana para llegar a Horuado. Habiéndose encontrado a Hajime en el camino, ella ya no sentía que era necesario. En ese momento, Hajime recibió un golpecito en su hombro, y Kaori le susurró en su oído.

“¡Ya no seas cruel con Lily!” Ella le mostró una súplica silenciosa con sus ojos.

“¿Es eso así? Bueno, ha sido un placer. No te preocupes por el dinero.” Continuó Mottou.

“¿Huh? No… ¿por qué?”

Mottou se había negado a recibir el dinero, lo cual confundió a Liliana. La caravana había proporcionado alojamiento y comida, junto con una escolta. Viniendo de Mottou el comerciante, esas palabras parecían completamente inesperadas. Liliana le mostró a Mottou una preocupada sonrisa.

“No te preocupes demasiado por ello. Pero aquí tienes un consejo. Por lo general, una caravana cobrará un extra a los pasajeros antes de su salida. No tener que pagar antes de irte, por lo general, sugiere que están tramando algo, o no planean cobrarte en primer lugar. Esto es lo segundo.”

“Es eso así…”

“No sé cuáles son tus circunstancias, pero ya que estás viajando sola, asumí que era importante. Durante una crisis, si un comerciante, una persona como yo, ayuda a alguien, entonces en el futuro la gente de este país pueden tener confianza con este comerciante.”

Liliana se dio cuenta de que Mottou conocía su identidad desde el principio. Él pretendía no conocerla, por lo que podía ayudar sin llamar la atención.

“Entonces, al menos, debería ofrecer una muestra de mi agradecimiento. Sin tu ayuda, nunca habría logrado salir de la Ciudad Imperial.”

“Heh… la cosa que más deseas, es a menudo la compra más difícil para un comerciante, ¿sabes?”

“¿Eh?…. No, no lo sé.” Liliana respondió confundida.

“Es la confianza.” Explicó Mottou.

“¿Confianza?”

“Sí, un negocio sin confianza no puede prosperar y nunca obtendrá beneficios. Sin embargo, por ayudar a una joven señorita en una grave situación, la Empresa de Comercio Yunker podría ser conocida como una empresa en la que puedes confiar. El precio de tu billete será pagado independientemente.”

Liliana tenía una forzada sonrisa ante las palabras que él pronunció. Si usas dinero injustificadamente, es sinónimo de la falta de confianza. Habían algunos sentimientos contrarios creciendo en Liliana. Al final, se dio por vencida y directamente aceptó la buena voluntad de Mottou.

“Tu empresa de comercio es verdaderamente digno de confiar en ella. Esta princesa de Heilig nunca olvidará tu amabilidad y dedicación. ¡Gracias!”

“No olvidaré sus palabras.”[8] Mottou hizo una profunda reverencia con respeto.

Luego Mottou se dio la vuelta, dejando a Liliana y Hajime en el mismo lugar mientras su caravana se dirigía sobre la planeada ruta hacia Horuado. Se fue de una manera que daba a entender que había recibido su propio título de hereje por ayudar a la princesa. Él ya había recibido la información de que el ducado de Ancadi se había recuperado gracias a Hajime. Hajime sólo podía suponer el porqué eligió ayudarle de esta manera. Supuso que Mottou diría que lo hizo por “Ganar un favor para un mañana mejor”, el lema de un verdadero comerciante.[9]

Después de que Mottou se había ido, el equipo restante se fue en el mágico vehículo de cuatro ruedas, mientras Liliana comenzó a explicar su historia. La expresión de Liliana estaba llena de tensión e impaciencia, lo que le dio a Hajime un presentimiento. Finalmente, ella empezó a hablar.

“Aiko fue secuestrada…”

Hajime sintió que había algo más que eso.

Para resumir la historia de Liliana:

Recientemente, el ambiente en el interior del Palacio Real parecía más incómodo de lo que Liliana recordaba.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชิ อธิบาย คาโอริ และ ลิลลี่ ความสัมพันธ์กับ mottou ." คุณจำคนที่คุณครั้งนึง แต่ไม่ได้เป็นเจ้าหญิง " ลิลลี่ก็ยิ่งหดหู่ และคาโอริ ต่อสู้เพื่อเธอ แม้เรื่องที่เพิ่งได้ยินมาเป็น mottou กล่าวว่าพวกเขาไปดัชชี ancadi ผ่าน horaudo . ชะตากรรมของ ancadi เป็นที่รู้จัก และเป็นผู้ประกอบการ เขาก็เตรียมที่จะไปที่นั่นเพื่อชนะประโยชน์ ดูเหมือนเขาได้มีครั้งเดียว และนี่เป็นทริปที่สองของเขาหลังจากที่หยุดในเมืองหลวง โดยการแสดงออกบนใบหน้าของคุณ มันชัดเจนที่ทำให้กำไรใหญ่ฮาจิเมะ อธิบายว่า จะไปทะเลของต้นไม้หลังจากหยุดใน horuado . mottou ขอร้องให้ escoltasen จนกว่าพวกเขาจะเข้าถึง horuado .อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะตอบ ฮาจิเมะ ลิเลียน่า หมดสิ้นไป" ขอโทษที่มาขัดจังหวะคุณ ตัวแทน ผมขอคุยกับคุณสักครู่ ขอบคุณที่พาฉันมาที่นี่ ขอโทษที่เห็นแก่ตัวของฉัน แต่ฉันจะไม่เข้าร่วมคุณสำหรับส่วนที่เหลือของวิธีการ horuado ”" โอ้ คุณไม่ได้พูด horuado ? "" ใช่ สถานที่นี้ดี ผม แน่นอน ผมจะจ่ายสำหรับการเดินทางทั้ง . "ดูเหมือนว่าเธอกำลังเอาเปรียบคาราวานไปถึง horuado . ฮาจิเมะที่พบระหว่างทาง เธอรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็น ตอนนั้น ฮาจิเมะได้รับแตะบนไหล่ของเขาและคาโอริกระซิบที่ข้างหูของเขา" อย่าโหดร้ายกับลิลลี่ " เธอพบเขาด้วยเงียบด้วยดวงตา" งั้นเหรอครับ ? อืม ยินดีที่ได้พบ ไม่ต้องห่วงเรื่องเงิน " mottou อย่างต่อเนื่อง" หือ ? ไม่ ทำไม ? "mottou ได้ปฏิเสธที่จะรับเงินซึ่งเข้าใจผิดคิดว่าลิเลียน่า . คาราวานจัดอาหารและที่พัก พร้อมกับพิทักษ์ การเข้ามาของผู้ประกอบการ mottou คำเหล่านี้ก็ไม่คาดคิด ลิเลียน่า พบ mottou ยิ้มเป็นกังวล" อย่ากังวลมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ที่นี่เป็นเคล็ดลับ โดยปกติแล้ว กองคาราวานจะคิดค่าธรรมเนียมผู้โดยสารพิเศษ ก่อนออกเดินทาง ไม่ต้องจ่ายก่อนที่คุณจะไป มักจะบอกว่าพวกเขากำลังทำอะไร หรือ ไม่ฟ้องคุณในสถานที่แรก นี่เป็นครั้งที่สอง "" งั้นเหรอครับ ? "" ผมไม่รู้ว่าสถานการณ์ของคุณ แต่เนื่องจากคุณจะเดินทางมาคนเดียว ฉันคิดว่ามันสำคัญ ในช่วงวิกฤต ถ้าเจ้าตัว คนแบบฉัน คนช่วย ดังนั้นในอนาคต ประชาชนของประเทศนี้สามารถเชื่อถือได้กับพ่อค้าคนนี้ "ลิเลียน่า รู้ว่า mottou รู้จักตัวตนของเขาตั้งแต่แรก เขาแกล้งทำเป็นไม่รู้จักเค้า เค้าสามารถช่วยได้โดยไม่ต้องดึงดูดความสนใจ" งั้น อย่างน้อยควรให้ความชื่นชมของฉัน โดยความช่วยเหลือของคุณไม่เคยออกจากเมืองหลวง”" หึ . . . . . . . สิ่งที่คุณต้องการมากที่สุด การซื้อมักจะยากสำหรับดีลเลอร์ , คุณรู้มั้ย ? "" หือ ? . . . . . . . ไม่ ฉันไม่รู้ เธอสับสน" ไว้ใจ " mottou อธิบาย" มั่นใจหรอ ? "" ใช่ ธุรกิจไม่สามารถเจริญได้โดยไม่ต้องมั่นใจและไม่เคยได้รับผลประโยชน์ อย่างไรก็ตาม สำหรับการช่วยผู้หญิงในสถานการณ์ร้ายแรง บริษัท การค้า yunker อาจจะเป็นที่รู้จักกันเป็น บริษัท ที่คุณสามารถไว้วางใจ ราคาของตั๋วของคุณจะได้รับค่านายหน้า .ลิเลียน่า มีบังคับยิ้มกับคำพูดที่เขาพูด ถ้าคุณใช้เงินผิดพ้องกับการขาดความเชื่อมั่น มีผสมความรู้สึกเติบโตในลิเลียน่า . สุดท้าย ยอมแพ้และยอมรับความปรารถนาดีของ mottou โดยตรง" บริษัทการค้าของคุณเป็นอย่างแท้จริงคุ้มค่าของความไว้วางใจ เจ้าหญิงองค์นี้ศักดิ์สิทธิ์ จะไม่ลืมความเมตตาของคุณและความทุ่มเท ขอบคุณ ! "" ผมไม่เคยลืมคำพูดของเขา " [ 8 ] mottou ทำความเคารพลึกด้วยความเคารพแล้ว mottou หันออกและลิเลียน่า ฮาจิเมะในสถานที่ที่เป็นขบวนรถของเขากำลังวางแผนเส้นทางที่จะ horuado . มันเป็นวิธีที่แนะนำว่าเขาได้รับชื่อเรื่องของตัวเองของคนนอกศาสนา โดยช่วยเจ้าหญิง เขาเคยได้รับข้อมูลว่าดัชชี ancadi ได้ขอบคุณฮาจิเมะหาย ฮาจิเมะเท่านั้นว่า ทำไมคุณถึงเลือกทางนี้ สันนิษฐานว่า mottou กล่าวว่าเขา " ชนะอะไรสำหรับพรุ่งนี้ดีกว่า " สโลแกนของผู้ประกอบการค้าจริง . [ 9 ]หลังจากนั้น mottou หายไป ทีมที่เหลือเป็นมหัศจรรย์สี่ล้อรถ ในขณะที่ลิเลียน่า เริ่มที่จะอธิบายประวัติศาสตร์ของ การแสดงออกของลิเลียน่าเต็มแรง และความอดทน ซึ่งให้ฮาจิเมะความรู้สึก ในที่สุด เธอก็เริ่มพูด" ไอโกะ ถูกลักพาตัวไป . . . . . . . "ฮาจิเมะ รู้สึกว่ามีอะไรมากกว่านั้นสรุปประวัติของลิเลียน่า :เมื่อเร็วๆ นี้ สภาพแวดล้อมภายในพระราชวัง ดูจะอึดอัดกว่าที่ฉันจำได้ลิเลียน่า .