La oscuridad era total.Luce sólo ha

La oscuridad era total.

Luce sólo había viajado a través de sus propias Anunciadoras, lo que era genial y húmedo, incluso pacífico.

La entrada a Lucifer era pesada, caliente, llena de humo acre, y ensordecedora. Súplicas de misericordia y flemas irregulares que irradian sollozos penetrando en sus paredes internas.

Las alas de Luce se erizaron, una sensación que nunca había experimentado, mientras se daba cuenta que las Anunciadoras del mal eran puestos de avanzada del Infierno.

«Es solo un pasadizo», se dijo a sí misma. «Es como cualquier otro Anunciador, un portal para pasar a otro lugar y tiempo».

Empujó hacia adelante, mareándose con el humo. El suelo estaba clavado con algo que no reconoció hasta que tropezó con las rodillas y sintió la tortura de fragmentos de vidrio en las manos que Daniel acababa de soltar.

«No te quedes colgada ahí», él le había dicho. «Sigue adelante hasta que lo encuentres».

Tomó un gran respiro, se enderezó, recordó que era ella. Estiró sus alas y la Anunciadora se inundó de luz. Ahora Luce podía ver lo horrible que era, cada superficie ardiente cubierta con fragmentos de vidrio sobresalientes de diferentes colores, formas «semihumanas» muertas o muriendo en piscinas pegajosas en el suelo, y, lo peor de todo, una sensación de pérdida abrumadora.

Luce miró abajo, hacia sus manos ensangrentadas, pequeños triángulos de vidrio marrón saliendo de sus palmas. En un instante estuvieron curadas. Apretó los dientes y voló, su cuerpo penetrando la pared interior del Anunciador, profundamente dentro del vientre de la Caída de Lucifer.

Fue enorme. Eso fue la primera cosa. Suficientemente enorme para ser su propio universo, un silencio inquietante. La Caída era tan brillante con la luz de los ángeles caídos que Luce casi no podía ver. De alguna manera, ella podía sentirlos… todos





238

alrededor, sus hermanas y sus hermanos, más de cien millones de huéspedes del
Cielo, decorando el cielo como pinturas.

Colgaban suspendidos, congelados en espacio y tiempo, cada uno sepultado en una órbita diferente de luz.

Así había sido como ella había caído, también. Lo recordaba ahora, con dolor. Esos nueve días habían contenido novecientas eternidades. Y aún así mientras caían los ángeles, Luce observó ahora que estaban cambiando todo el tiempo. Sus formas tomaron una translucidez extraña, incipiente. Aquí y allá la luz brillaba en el envés de un par de alas. Un brazo nebulosamente se movió, luego se convirtió en confuso de nuevo. Esto era lo que Daniel quiso decir sobre el cambio que había ocurrido en la Caída: almas en metamorfosis de la manera en que habían sido en el reino Celestial a la manera en que serían en el reino de la Tierra.

Los ángeles estaban cambiando su pureza angelical, entrando las reencarnaciones que usarían en la Tierra.

Luce se acercó hacia el ángel más cercano. Lo reconoció: Tzadkiel, el ángel de la Divina Justicia, su hermano y amigo. No había visto su alma en siglos. Él no la veía ahora, y no podía responder si es que lo hubiese visto.

La luz dentro de él cantó, causando que la esencia de Tzadkiel temblara como una gema en agua turbia. Se fundió en un rostro borroso que Luce no reconoció. Se veía grotesco, ojos toscamente formados, la mitad de los labios. No era él, pero apenas los ángeles golpearan el suelo no perdonado de la Tierra, lo sería.

Lo más lejos que ella se metía en el mar suspendido de almas, más pesada se sentía. Luce reconoció a todos: Saraquel, Alat, Muriel, Chayo. Se dio cuenta con horror que cuando sus alas se acercaban lo bastante, ella podía escuchar cada pensamiento del ángel caído.

¿Quién cuidará de nosotros? ¿A quién adoraremos? No puedo sentir mis alas.
Extraño mis huertos. ¿Habrá huertos en el Infierno? Lo siento. Lo siento mucho.
Era tan doloroso mantenerse cerca a cualquier de ellos por más tiempo que un simple pensamiento. Luce continuó, sin dirección, abrumada, hasta que la brillante y familiar luz la atrajo.

Gabbe.

Incluso en su transición sin forma, ella era hermosa.

Sus alas blancas se doblaban como pétalos rosa alrededor de sus características centradas; la cobertura negra de la línea de sus ojos la hacía ver pacífica y estable.





239


Luce presionó contra la órbita plateada de luz de Gabbe.
Por un momento, ella consideró que debería de haber un lado brillante de la
Caída de Lucifer: Gabbe retornaría.

Luego la luz dentro de Gabbe parpadeó y Luce escuchó el pensamiento del ángel caído.

«Continúa. Lucinda. Por favor, continúa. Sueña lo que ya sabes».

Luce pensó en Daniel, esperándola en el otro lado.

Pensó en Lu Xin, la chica que había estado durante la antigua dinastía Shang en China. Ella había asesinado a un rey, se había vestido con sus trajes de general, y se había preparado a sí misma para una guerra donde ella no tenía que pelear, todo por su amor a Daniel.

Luce había reconocido a su alma dentro de Lu Xin desde el momento en que la había visto. Ella podía encontrarse a sí misma aquí también, incluso con las almas brillantes radiando alrededor de ella como una ciudad de luz se alzó en el aire. Se encontraría a sí misma dentro de la Caída.

Eso, supo inmediatamente, sería donde encontraría a Lucifer.

Cerró sus ojos, batió sus alas suavemente, le pidió a su alma que la guiara hacia sí misma. Se movió a través de millones, deslizando a través de las olas brillantes de los ángeles. Le tomó una pequeña eternidad. Por nueve días ella y sus amigos habían estado acelerando el tiempo, pensando solo en cómo encontrar la Caída. Ahora que la habían encontrado, ¿cuánto tiempo le tomaría a Luce localizar el alma que necesitaba, la aguja en este pajar hecha de ángeles cambiando de forma? ¿Cuánto tiempo quedaba?

Luego, en una galaxia de ángeles congelados, Luce se congeló. Alguien estaba cantando.
Era una canción de amor tan hermosa que hizo que sus alas se estremezcan.

Ella descansó detrás de la fija órbita blanca de un ángel caído llamado Ezekiel, y escuchó:

—Mi mar ha encontrado una orilla… Mi quemadura ha encontrado una llama…

Su alma creció con una memoria de largo tiempo olvidada. Miró alrededor de
Ezekeel, el Ángel de las Nubes, para ver quién estaba cantando en el claro.

Era un niño, acunando a una niña en sus brazos, su voz serena, suave y dulce como la miel.

El lento balanceo de sus brazos fue el único movimiento en toda la Caída congelada.



240

Luego Luce se dio cuenta que la niña no era simplemente una niña. Era una
órbita medio formada de luz alrededor de un ángel en metamorfosis. Era el alma que solía ser Lucinda.

El niño miró hacia arriba, sintiendo una presencia. Tenía la cara cuadrada, el cabello ondulado de color ámbar, y ojos del color del hielo, radiante con embrutecido amor.

Pero no era un niño. Era un ángel tan hermosamente devastador que el cuerpo de Luce se cerró con una soledad que no quería recordar.

Él era Lucifer.

Así es como solía verse en el Cielo. Pero era móvil, totalmente formado, no como los millones de ángeles alrededor de él, lo que le aseguraba a Luce que él era el demonio en presencia, el que había lanzado su Anunciadora alrededor de la Caída para incitar su segunda conexión con la Tierra. Su única alma caída podía estar en cualquier parte de aquí, tan paralizada como el resto había sido cuando el Trono les echó del Cielo.

Luce había estado en lo correcto acerca de su alma llevándola hacia Lucifer. Después que él había puesto en marcha esta Caída, debe de haber cruzado su propia Anunciadora hacia aquí.

Y pasar los nueve días, ¿haciendo qué? ¿Cantando canciones de cuna y

balanceando hacia adelante y hacia atrás mientras el mundo colgaba en
precario equilibrio y los ejércitos de los ángeles corrían por todo el mundo para 241
detenerlo?

Sus alas se quemaron. Ella sabía que esto era todo lo que él había hecho, porque sabía que él la amaba, que todavía la quería. Su traición hacia Lucifer era de lo que se trataba todo esto.

—¿Quién está ahí? —llamó él.

Luce se acercó. Ella no había venido aquí para esconderse de él. Además, él ya había sentido la brillantez de su alma detrás de Ezekeel. Escuchó el enfado reconocimiento en su voz.

—Oh, eres tú. —Alzó sus manos ligeramente, sosteniendo la caída libre de Luce—. ¿Has conocido a mi amor? Creí que la habías encontrado… —Lucifer miró por encima de él, buscando una palabra— … refrescante.

Luce se acercó, pintado igual que el ángel radiante que había roto su corazón y la extraña mitad formada versión de sí misma. Este era el ángel que se volvería la chica que Luce había sido en la Tierra. Observó su propio rostro temblar al estar dentro de la luz en los brazos de Lucifer.

Luego se había ido.

Ella consideró escindir a esta extraña criatura. Sabía que podía hacerlo: llegar y tomar posesión de su antiguo cuerpo, sentir su estómago caerse mientras se unía

con su pasado, parpadear y encontrase a sí misma en los brazos de Lucifer
cayendo en la mente de Lucinda, como había hecho tantas veces con anterioridad.

Pero no necesitaba hacer eso más. Bill le había enseñado a Luce cómo escindir antes de saber quién era realmente ella, antes de que tuviera acceso a las memorias que ella no sabía. No tuvo que escindir hacia su alma caída para ayudarse a saber qué decirle a Lucifer. Luce ya sabía toda la historia.

Dobló sus manos en frente de ella. Pensó en Daniel al otro lado del Anunciador.

—El amor que tú sientes no es mutuo, Lucifer. —Él le ofreció a Luce una sonrisa brillante y desafiante—. ¿Tienes idea de lo raro que es un momento como éste?

Sin pensar, Luce se encontró a sí misma acercándose.

—¿Ustedes dos, juntas por primera vez? La que no puede dejarme —acarició el cuerpo en metamorfosis en sus brazos y alzó la mirada—, y la que no sabe cómo mantenerse alejada.

—Ella y yo compartimos la misma alma —dijo Luce—. Y ninguna de las dos te ama ya.

—¡Y ellas dicen que mi corazón se ha

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความมืดถูกรวมลูเท่านั้นเดินทางผ่าน announcers ตน สิ่งที่เย็น และชื้น แม้จะสงบทางเข้าลูซิเฟอร์ถูกหนัก ร้อน เต็มไป ด้วยควันฉุน และหนวกหู Pleas ของเสมหะไม่สม่ำเสมอและความเมตตาที่แผ่ sobbing ในผนังด้านในของพวกเขา ปีกของลู erizaron ความรู้สึกที่เธอได้เคย ในขณะที่เขารับรู้ว่า heralds เข็ญถูกวางขั้นสูงจากนรก"มันเป็นเพียงเส้นทาง กล่าวว่า ตนเอง «เป็นเช่นใดอื่น ๆ ผู้ประกาศข่าว เว็บไซต์สถานที่และเวลาอื่น "เขาผลักไปข้างหน้า เวียนหัวกับควัน พื้น nailing สิ่งซึ่งไม่รู้จักจนกระทั่งเขา stumbled เพื่อหัวเข่า และรู้สึกทรมานของชิ้นส่วนแก้วในมือที่แดเนียลได้รับการปล่อยตัวเพียง«อย่าพลาดแขวนมี» เขาบอกว่า เธอ «ไปข้างหน้าจนกว่าคุณพบ»เขาเอาลมใหญ่ straightened เธอเรียกคืนให้ เธอ เขายืดปีก และผู้ประกาศข่าวที่ถูกน้ำท่วม ด้วยไฟ ลูตอนนี้เห็นว่าน่ากลัวที่ถูก การเขียนแต่ละพื้นผิวปกคลุม ด้วยเศษภาชนะที่โดดเด่นของแก้วสีต่าง ๆ รูปร่าง «semihumanas » ตาย หรือตายในสระเหนียวบนพื้นดิน และ มาก ความสูญเสียมากมายลักษณะลง glanced เขา bloodied มือ สามเหลี่ยมขนาดเล็กของแก้วสีน้ำตาลจากปาล์มของเธอ ในทันที จะได้รักษาสิ่งนั้น มันรัดกุมเกี่ยวกับฟัน และ บิน ร่างกายของเขาเจาะผนังภายในของผู้ประกาศ ลึกภายในท้องของลูซิเฟอร์ขนาดใหญ่ได้ ที่เป็นสิ่งแรก ขนาดใหญ่พอให้ จักรวาลของตัวเอง เงียบรบกวน ฤดูใบไม้ร่วงสดใสเพื่อให้แสงของ fallen angels ที่ดูแทบไม่ได้เห็น อย่างใด เธอสามารถรู้สึกได้...ทั้งหมด 238 เขา น้องสาวของเขา และพี่ ชาย หนึ่งร้อยล้านแห่งนี้ท้องฟ้า ตกแต่งท้องฟ้าเป็นภาพวาดลอยเลื่อนออกไป หยุดเวลา แต่ละฝังอยู่ในวงโคจรแสงแตกต่างกันดังนั้น มันก็เหมือนเธอได้ตกลงมา ยัง เขาจำได้ทันที มีอาการปวด วันที่เก้าจะได้เนื้อหา 900 eternities และยัง ในขณะที่แองเจิลล้ม ลูไว้ตอนนี้ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา รูปแบบเอาแปลก incipient สอบเนื้อแก้ว ที่นี่และมีแสง shone บน underside ของคู่ของปีก แขนมีย้าย แล้ว ก็งงอีก นี่คือสิ่งที่แดเนียลต้องการพูดเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่ได้เกิดขึ้นในฤดูใบไม้ร่วง: ชีวิตที่เปลี่ยนแปลงในทางที่ได้รับในแดนสวรรค์ในลักษณะที่จะอยู่ในขอบเขตของโลกเทวดาได้เปลี่ยนความบริสุทธิ์ของดา ป้อนอวตารที่จะใช้บนโลกเวลาลูต่อเทวดาที่ใกล้ที่สุด รู้เรื่อง: Tzadkiel ทูตความยุติธรรมพระเจ้า พี่ชาย และเพื่อนของเขา นอกจากนี้เขาไม่ได้เห็นวิญญาณของเขาในศตวรรษ เขาไม่ได้เห็นมันขณะนี้ และเขาได้ตอบถ้าฉันได้เห็น แสงภายในเขาสัง สาเหตุที่สำคัญของ Tzadkiel สั่นเครือเช่นแหล่งน้ำขุ่น Fused หน้าพร่าเลือนที่ไม่รู้จัก ประหลาด รูปหยาบตา ครึ่งหนึ่งของริมฝีปากได้ เขาไม่ใช่ แต่เพียงเทวดาตีดินที่ไม่ได้รับการอภัยของโลก เป็นเท่าที่เธอมีวิญญาณทะเลหยุดชั่วคราว รู้สึกหนัก ยอมรับลูทุกคน: Saraquel, Alat, muriel ความกล้าหาญ Chayo เธอรู้ ด้วยว่า เมื่อปีกของมันมาปิดพอ เธอได้ยินทุกความคิดของแองเจิล fallen สยองขวัญใครจะดูแลเราได้อย่างไร ที่ที่เราบูชาหรือไม่ ไม่รู้สึกว่าปีกของฉันคิดสวนของฉัน จะมีสวนอยู่ในนรก ฉันขอโทษ ขอโทษมันเป็นความเจ็บปวดดังนั้นเพื่อให้คุณใกล้ของพวกเขาที่นานเกินกว่าคิดง่าย ลูต่อ ไม่ มีทิศทาง จม จนกระทั่งวาดแสงเงา และครอบครัวของเธอGabbeแม้ในการเปลี่ยนแปลงโดยไม่มีแบบฟอร์ม เธอสวยงามปีกสีขาวของมันพับกลีบกุหลาบเป็นสถานเน้นคุณลักษณะ รายการของความครอบคลุมตาดำทำให้ดูสงบ และมั่นคง 239 ลูกดกับแสงเงินของวงโคจร Gabbeช่วง เธอถือว่า ควรมีด้านสว่างของการฤดูใบไม้ร่วงของลูซิเฟอร์: Gabbe จะกลับแล้ว การคันนั้นกะพริบแสงภายใน Gabbe และลูได้ยินความคิดของแองเจิล fallen"มันดำเนินต่อไป Lucinda กรุณา ดำเนินต่อ ฝันอะไรคุณรู้อยู่แล้ว"ลูเขาคิดของแดเนียล รอเธอในด้านอื่น ๆเขาคิดของลูซิน หญิงสาวที่มีอายุในราชวงศ์ซางของจีน เธอมีฆาตกรรมกษัตริย์ ได้แต่งตัวในชุดแต่งกายของพวกเขาทั่วไป และได้เตรียมตัวสำหรับสงครามที่เขาไม่ได้ต้องต่อสู้ ทั้งสำหรับความรักของเขาสำหรับแดเนียลลูมีรู้จักวิญญาณของเขาภายในซิลูที่เห็นเธอตั้งแต่ เธอยังพบตัวเองที่นี่ แม้จะ มีชีวิตสดใสประกายรอบ ๆ เมืองแสงกุหลาบไปในอากาศ เธอจะพบตัวเองในฤดูใบไม้ร่วงว่า เขารู้ทันที จะสามารถที่จะค้นหาลูซิเฟอร์ เขา ปิดตาตีปีกของมันเบา ๆ ขอให้วิญญาณของเขาให้คำแนะนำในตัวเอง จะย้ายผ่านล้าน เลื่อนผ่านคลื่นสดใสของลอสแอนเจลิส ใช้นิรันดร์เล็ก เก้าวันที่เธอและเพื่อนของเธอได้รับการเร่งเวลา เพียงแค่คิดเกี่ยวกับวิธีหาฤดูใบไม้ร่วง ตอนนี้ที่พบก่อนหน้านี้ มัน ระยะจะนำไปลูค้นหาจิตวิญญาณที่ต้องการ ในเข็มมหาสมุทรนี้ทำ โดยการเปลี่ยนเทวดา ระยะซ้ายLuego, en una galaxia de ángeles congelados, Luce se congeló. Alguien estaba cantando.Era una canción de amor tan hermosa que hizo que sus alas se estremezcan.Ella descansó detrás de la fija órbita blanca de un ángel caído llamado Ezekiel, y escuchó:—Mi mar ha encontrado una orilla… Mi quemadura ha encontrado una llama…Su alma creció con una memoria de largo tiempo olvidada. Miró alrededor deEzekeel, el Ángel de las Nubes, para ver quién estaba cantando en el claro.Era un niño, acunando a una niña en sus brazos, su voz serena, suave y dulce como la miel.El lento balanceo de sus brazos fue el único movimiento en toda la Caída congelada. 240 Luego Luce se dio cuenta que la niña no era simplemente una niña. Era unaórbita medio formada de luz alrededor de un ángel en metamorfosis. Era el alma que solía ser Lucinda.El niño miró hacia arriba, sintiendo una presencia. Tenía la cara cuadrada, el cabello ondulado de color ámbar, y ojos del color del hielo, radiante con embrutecido amor.Pero no era un niño. Era un ángel tan hermosamente devastador que el cuerpo de Luce se cerró con una soledad que no quería recordar.Él era Lucifer.Así es como solía verse en el Cielo. Pero era móvil, totalmente formado, no como los millones de ángeles alrededor de él, lo que le aseguraba a Luce que él era el demonio en presencia, el que había lanzado su Anunciadora alrededor de la Caída para incitar su segunda conexión con la Tierra. Su única alma caída podía estar en cualquier parte de aquí, tan paralizada como el resto había sido cuando el Trono les echó del Cielo.Luce había estado en lo correcto acerca de su alma llevándola hacia Lucifer. Después que él había puesto en marcha esta Caída, debe de haber cruzado su propia Anunciadora hacia aquí.Y pasar los nueve días, ¿haciendo qué? ¿Cantando canciones de cuna y balanceando hacia adelante y hacia atrás mientras el mundo colgaba enprecario equilibrio y los ejércitos de los ángeles corrían por todo el mundo para 241detenerlo? Sus alas se quemaron. Ella sabía que esto era todo lo que él había hecho, porque sabía que él la amaba, que todavía la quería. Su traición hacia Lucifer era de lo que se trataba todo esto.—¿Quién está ahí? —llamó él.Luce se acercó. Ella no había venido aquí para esconderse de él. Además, él ya había sentido la brillantez de su alma detrás de Ezekeel. Escuchó el enfado reconocimiento en su voz.—Oh, eres tú. —Alzó sus manos ligeramente, sosteniendo la caída libre de Luce—. ¿Has conocido a mi amor? Creí que la habías encontrado… —Lucifer miró por encima de él, buscando una palabra— … refrescante.Luce se acercó, pintado igual que el ángel radiante que había roto su corazón y la extraña mitad formada versión de sí misma. Este era el ángel que se volvería la chica que Luce había sido en la Tierra. Observó su propio rostro temblar al estar dentro de la luz en los brazos de Lucifer.Luego se había ido.Ella consideró escindir a esta extraña criatura. Sabía que podía hacerlo: llegar y tomar posesión de su antiguo cuerpo, sentir su estómago caerse mientras se unía con su pasado, parpadear y encontrase a sí misma en los brazos de Lucifercayendo en la mente de Lucinda, como había hecho tantas veces con anterioridad.Pero no necesitaba hacer eso más. Bill le había enseñado a Luce cómo escindir antes de saber quién era realmente ella, antes de que tuviera acceso a las memorias que ella no sabía. No tuvo que escindir hacia su alma caída para ayudarse a saber qué decirle a Lucifer. Luce ya sabía toda la historia.Dobló sus manos en frente de ella. Pensó en Daniel al otro lado del Anunciador.—El amor que tú sientes no es mutuo, Lucifer. —Él le ofreció a Luce una sonrisa brillante y desafiante—. ¿Tienes idea de lo raro que es un momento como éste?Sin pensar, Luce se encontró a sí misma acercándose.—¿Ustedes dos, juntas por primera vez? La que no puede dejarme —acarició el cuerpo en metamorfosis en sus brazos y alzó la mirada—, y la que no sabe cómo mantenerse alejada.—Ella y yo compartimos la misma alma —dijo Luce—. Y ninguna de las dos te ama ya. —¡Y ellas dicen que mi corazón se ha

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความมืดเป็นทั้งหมด. ลูซได้เดินทางเพียงแค่ผ่านโฆษกของตัวเองซึ่งเป็นที่ดีและชื้นแม้ความสงบสุข. ทางเข้าลูซิเฟอร์หนักร้อนที่เต็มไปด้วยควันฉุนและอึกทึก อ้อนวอนขอความเมตตาและเสมหะผิดปกติแผ่สะอื้นเจาะผนังภายในของพวกเขา. ปีกของ Luce ขน, ความรู้สึกที่ฉันไม่เคยมีประสบการณ์ในขณะที่เขาตระหนักว่าโฆษกของความชั่วร้ายเป็นนายทวารนรก. "มันเป็นเพียงทาง "เธอบอกตัวเอง "มันเหมือนตัวแทนอื่น ๆ พอร์ทัลเพื่อย้ายไปยังสถานที่และเวลาอื่น." เขาผลักไปข้างหน้าmareándoseด้วยควัน ชั้นติดอยู่กับสิ่งที่ไม่รู้จักจนกว่าเขาจะสะดุดกับหัวเข่าของเขาและรู้สึกทรมานของเศษแก้วในมือของเขาว่าแดเนียลเพิ่งปล่อยให้ไป. "ไม่ได้รับการแขวนที่นั่น" เขากล่าวว่า "เก็บไปจนกว่าคุณจะพบว่ามัน." เขาเอาหายใจลึก ๆ ตรงที่เธอจำได้ว่าเธอเป็น เขายืดปีกของเขาและประกาศที่ถูกน้ำท่วมด้วยแสง ตอนนี้ลูซจะได้เห็นวิธีการที่น่ากลัวที่มันเป็นในแต่ละพื้นผิวการเผาไหม้ที่ปกคลุมไปด้วยเศษแก้วที่โดดเด่นของสีที่แตกต่างกันยังคงเป็น "ครึ่งมนุษย์ 'รูปแบบหรือตายในสระว่ายน้ำเหนียวบนพื้นและที่เลวร้ายที่สุดของทุกความรู้สึกของการสูญเสียอย่างท่วมท้น. Luce เขามองลงไปที่มือเปื้อนเลือดของเขาสามเหลี่ยมเล็ก ๆ ของแก้วสีน้ำตาลออกมาจากฝ่ามือของเขา ในทันทีที่พวกเขาได้รับการรักษาให้หายขาด เขา gritted ฟันของเขาและบินร่างกายของเขาเจาะผนังด้านในของประกาศที่ลึกลงไปในท้องของฤดูใบไม้ร่วงของลูซิเฟอร์. มันเป็นอย่างมาก นั่นเป็นสิ่งแรก ใหญ่พอที่จะเป็นจักรวาลของตัวเองความเงียบที่น่าขนลุก ฤดูใบไม้ร่วงจึงสดใสด้วยแสงของเทวดาตก Luce แทบจะไม่สามารถมองเห็น อย่างใดที่เธอจะรู้สึก ... ทั้งหมด238 รอบพี่สาวน้องสาวและพี่น้องของเขามากกว่าหนึ่งร้อยล้านแขกสวรรค์เป็นภาพวาดตกแต่งท้องฟ้า. พวกเขาแขวนระงับแช่แข็งในพื้นที่และเวลาแต่ละฝังอยู่ในวงโคจรที่แตกต่างกัน แสง. ดังนั้นมันจึงเป็นเหมือนที่เธอได้ลดลงมากเกินไป เขาจำได้ว่าตอนนี้มีอาการปวด ผู้ที่เก้าวันได้เก้าร้อยนิรันดรเนื้อหา แต่ขณะที่พวกเขาลดลงเทวดา Luce เห็นตอนนี้พวกเขามีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เอารูปแบบแปลก translucency นก ที่นี่และมีเธอส่องแสงด้านล่างของปีกคู่ แขนรางย้ายแล้วเขาก็กลายเป็นที่สับสนอีกครั้ง นี้คือสิ่งที่แดเนียลมีความหมายเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในฤดูใบไม้ร่วง. วิญญาณการเปลี่ยนแปลงในทางที่พวกเขาได้รับในราชอาณาจักรสวรรค์วิธีที่พวกเขาจะอยู่ในดินแดนของโลกแองเจิลที่มีการเปลี่ยนแปลงความบริสุทธิ์ของพวกเขา เทวทูตเข้า reincarnations พวกเขาจะใช้ในโลก. Luce เดินตรงไปยังทูตสวรรค์ที่ใกล้ที่สุด เธอจำได้ว่าเขา Tzadkiel ทูตสวรรค์ของพระเจ้ายุติธรรมพี่ชายและเพื่อน เขาไม่เคยเห็นจิตวิญญาณของเขามานานหลายศตวรรษ เขาไม่ได้เห็นเธอในขณะนี้และอาจจะได้คำตอบว่าเขาเคยเห็น. แสงภายในตัวเขาร้องเพลงทำให้สาระสำคัญของ Tzadkiel สั่นเหมือนอัญมณีในน้ำขุ่น มันละลายลงไปในใบหน้าเบลอ Luce ไม่รู้จัก มันดูประหลาดตารูปหยาบครึ่งริมฝีปาก เขาไม่ได้ แต่ฉันเพียงแค่กดเทวดาพื้นดินไม่ได้รับการอภัยในโลกมันจะ. ต่อไปเธอได้ลงไปในทะเลระงับวิญญาณรู้สึกหนัก ลูซได้รับการยอมรับ Saraquel ทุก Alat, มิวเรียล, Chayo พระองค์ทรงตระหนักด้วยความกลัวว่าเมื่อปีกของพวกเขาอยู่ใกล้พอที่เธอจะได้ยินเสียงความคิดของทุกอสุจิ. ใครจะดูแลเรา? ที่นมัสการ? ฉันไม่สามารถรู้สึกปีกของฉัน. ฉันคิดถึงสวนผลไม้ของฉัน จะมีสวนในนรก? ขอโทษ ฉันขอโทษ. มันเป็นความเจ็บปวดเพื่อที่จะอยู่ใกล้ชิดกับใด ๆ ของพวกเขาได้นานกว่าความคิดที่เรียบง่าย Luce อย่างต่อเนื่องโดยไม่มีทิศทางจมจนไฟสว่างและดึงครอบครัวของเธอ. Gabbe. แม้ในการเปลี่ยนแปลงโดยไม่มีรูปแบบที่เธอเป็นภาพที่สวยงาม. ปีกสีขาวของเขาพับกลีบกุหลาบเหมือนรอบที่เน้นคุณสมบัติของเธอ คุ้มครองเส้นสีดำดวงตาของเขาทำให้เธอดูเงียบสงบและมีเสถียรภาพ. 239 Luce กดกับแสงสีเงิน Gabbe วงโคจร. สำหรับช่วงเวลาที่เธอรู้สึกว่าควรจะมีด้านที่สดใสของฤดูใบไม้ร่วงของลูซิเฟอร์: Gabbe จะกลับมาแล้วความสว่างใน Luce ได้ยิน Gabbe กระพริบตาและความคิดของอสุจิ. "ดำเนินการต่อ ลูซินด้า กรุณาดำเนินการต่อ ความฝันสิ่งที่คุณรู้. " ลูซคิดว่าแดเนียลรอในด้านอื่น ๆ . เขาคิดว่าลูซินหญิงสาวที่ได้รับในราชวงศ์ซางโบราณในประเทศจีน เธอได้ฆ่ากษัตริย์อยู่ในชุดเครื่องแต่งกายของพวกเขาทั่วไปและได้จัดเตรียมไว้สำหรับตัวเองในสงครามที่เธอไม่ได้มีการต่อสู้ทุกอย่างเพื่อความรักแดเนียล. ลูซได้รับการยอมรับภายในจิตวิญญาณของเขาลูซิน จากช่วงเวลาที่เขาได้เห็น เธอจะพบว่าตัวเองที่นี่ด้วยแม้จะมีจิตวิญญาณที่สดใสแผ่ไปรอบ ๆ ว่ามันเป็นเมืองของแสงที่ปรับตัวสูงขึ้นไปในอากาศ เขาจะพบตัวเองในฤดูใบไม้ร่วง. ที่รู้ได้ทันทีว่ามันจะเป็นที่ที่ฉันจะพบลูซิเฟอร์. เขาปิดตาของเขาตีปีกของพวกเขาเบา ๆ ถามจิตวิญญาณของเขาเพื่อให้คำแนะนำเธอที่มีต่อตัวเอง เขาย้ายผ่านล้านเลื่อนผ่านคลื่นส่องแสงของเทวดา มันต้องใช้เวลานิรันดร์ที่มีขนาดเล็ก เก้าวันที่เธอและเพื่อนของเธอได้รับการเร่งเวลาคิดเพียงหนึ่งเดียวของวิธีการหาฤดูใบไม้ร่วง ตอนนี้พวกเขาได้พบวิธีที่จะใช้เวลานานในการค้นหาจิตวิญญาณ Luce จำเป็นเข็มในกองหญ้าเทวดานี้ทำจากรูปร่างขยับ? เวลาเท่าไหร่ซ้าย? จากนั้นในแช่แข็ง Angeles Galaxy, Luce แช่แข็ง ใครบางคนกำลังร้องเพลง. มันเป็นเพลงรักที่สวยงามมากที่ทำให้ปีกสั่นของเธอ. เธอวางอยู่เบื้องหลังวงโคจรคงที่สีขาวของอสุจิชื่อเอเสเคียลและฟัง: ทะเลของฉันพบว่าฝั่ง ... การเผาไหม้ของฉันได้รับการค้นพบ เรียกว่า ... จิตวิญญาณของเขาเติบโตขึ้นมากับหน่วยความจำยาวลืม เขามองไปรอบ ๆEzekeel, แองเจิลของแสงเพื่อดูว่าใครกำลังร้องเพลงอยู่ในที่ชัดเจน. มันเป็นเด็ก cradling สาวน้อยในอ้อมแขนของเขาสงบเสียงของเขานุ่มและหวานเหมือนน้ำผึ้ง. แกว่งช้าแขนของเขาคือ การเคลื่อนไหวเพียงข้ามฤดูใบไม้ร่วงแช่แข็ง. 240 แล้ว Luce ตระหนักว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง มันถูกสร้างขึ้นกลางวงโคจรของแสงรอบทูตสวรรค์ในการเปลี่ยนแปลง มันเป็นจิตวิญญาณที่ใช้จะเป็นลูซินด้า. เด็กเงยหน้าขึ้นมองความรู้สึกการแสดงตน เขามีใบหน้าสี่เหลี่ยมผมหยักสีเหลืองและตาสีของน้ำแข็งสดใสด้วยความรักหลงใหล. แต่มันไม่เป็นเด็ก เธอเป็นทูตสวรรค์ทำลายล้างอย่างสวยงามของร่างกาย Luce จบลงด้วยความเหงาที่ไม่ได้ต้องการที่จะจำ. เขาเป็นลูซิเฟอร์. นั่นเป็นวิธีที่ผมใช้จะอยู่ในสวรรค์ แต่มันก็เป็นมือถือที่เกิดขึ้นอย่างเต็มที่ซึ่งแตกต่างจากคนนับล้านของเทวดารอบ ๆ ตัวเขามั่นใจเขา Luce ว่าเขาเป็นปีศาจปรากฏตัวซึ่งได้เปิดตัวประกาศที่เกี่ยวกับฤดูใบไม้ร่วงที่จะปลุกระดมการเชื่อมต่อไปยังโลกที่สอง จิตวิญญาณของการล่มสลายของมันเพียง แต่อาจจะเป็นที่ใดก็ได้จากที่นี่เป็นอัมพาตส่วนที่เหลือได้รับการครองสิริราชสมบัติเมื่อสวรรค์ให้พวกเขา. Luce ได้รับสิทธิเกี่ยวกับจิตวิญญาณของเขาที่จะนำมันลูซิเฟอร์ หลังจากที่เขาได้เปิดตัวฤดูใบไม้ร่วงนี้เขาจะต้องได้ข้ามประกาศของตัวเองมากกว่าที่นี่. และใช้เวลาเก้าวันทำอะไร? ¿ร้องเพลงกล่อมและโยกไปข้างหน้าและข้างหลังเป็นโลกที่แขวนอยู่ในสมดุลล่อแหลมและกองทัพของเทวดาทั่วโลกวิ่ง 241 หยุดมันได้หรือไม่ปีกของพวกเขาถูกไฟไหม้ เธอรู้ว่านี่คือทั้งหมดที่เขามีเพราะผมรู้ว่าเขารักเธอเขายังคงรักเธอ การทรยศของเขาลูซิเฟอร์คือสิ่งนี้คือทั้งหมดที่ เกี่ยวกับ. ใครมี? เธอเรียกเขาว่า. Luce เดินเข้ามาใกล้ เธอไม่ได้มาที่นี่เพื่อซ่อนตัวจากเขา นอกจากนี้เขามีความรู้สึกความหมายของจิตวิญญาณของเขาที่อยู่เบื้องหลัง Ezekeel เขาได้ยินเสียงความโกรธในการรับรู้เสียงของเขา. โอ้ก็คุณ เขายกมือของเขาเล็กน้อยถือ Luce เหว คุณได้พบกับความรักของฉันได้อย่างไร ผมคิดว่าคุณได้พบ ... ลูซิเฟอร์มองไปเขามองหาคำว่า ... สดชื่น. Luce เข้าหาทาสีเหมือนทูตสวรรค์กระจ่างใสที่แตกหัวใจของเขาและอีกครึ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นเป็นรุ่นที่แปลกประหลาดของตัวเอง นี่คือสาวแองเจิลลูซได้รับกลับมาบนโลก เขาเฝ้ามองตัวสั่นใบหน้าของเขาเองเป็นเป็นแสงที่อยู่ในอ้อมแขนของลูซิเฟอร์. แล้วเขาก็หายไป. เธอคิดว่าการแยกนี้สิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาด ผมรู้ว่าผมสามารถทำ: มาและใช้ร่างกายเก่าของเขารู้สึกว่าฤดูใบไม้ร่วงกระเพาะอาหารของคุณในขณะที่เขาเข้าร่วมกับอดีตของเขากระพริบตาและพบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมแขนของลูซิเฟอร์ที่ลดลงในจิตใจของลูซินด้าขณะที่เธอเคยทำมาหลายครั้งก่อน . แต่ผมไม่จำเป็นอีกต่อไป บิล Luce ได้สอนเขาถึงวิธีการแยกก่อนที่ผมจะรู้ว่าใครจริง ๆ แล้วเธอเป็นก่อนที่จะมีการเข้าถึงความทรงจำที่เธอไม่เคยรู้ มีคนที่ผูกพันอยู่กับจิตวิญญาณของเขาลดลงจะช่วยให้พวกเขารู้ว่าสิ่งที่จะพูดกับลูซิเฟอร์ Luce รู้เรื่องราวทั้งหมด. เขาพับมือของเขาอยู่ตรงหน้าเธอ เขาคิดว่าแดเนียลทั่วประกาศ. 'รักคุณรู้สึกไม่ได้ร่วมกันลูซิเฟอร์ เขาเสนอที่จะ Luce รอยยิ้มที่สวยงามและท้าทาย คุณจะมีความคิดว่ามันเป็นสิ่งที่หายากเช่นนี้เวลาใด ๆโดยไม่คิด Luce พบว่าตัวเองใกล้ชิด. คุณทั้งสองเข้าด้วยกันเป็นครั้งแรก? คุณไม่สามารถปล่อยให้ฉันในการเปลี่ยนแปลงของร่างกายในลูบแขนและยกสายตาของเธอของเขาและเขาก็ไม่ทราบวิธีการที่จะอยู่ ห่างออกไป. เธอและฉันร่วม Luce จิตวิญญาณเดียวกันกล่าวว่า และไม่ว่าเขารักคุณ แล้ว. 'และพวกเขากล่าวว่าหัวใจของฉันได้รับ